back to weblogEen emotionele en fijne dag

Gisteren werd in Den Helder (GGZ Noordduyne) de expositie van mijn moeder's schilderijen geopend.

De expositie heet: Fragmenten
en het volgende gedicht stond op de uitnodiging

Lees mijn fragmenten allemaal
bewaar, beween, bemin hun taal
lees ieder brokstuk hard als steen
lees mijn fragmenten een voor een

bewaar elk waardeloos fragment
uiteengescheurd en ongekend
zoals ik ben, verstrooid, verward
bewaar mijn woorden in het hart

beween de breuken en de pijn
de tranen van verbrokkeld zijn
treur om de zin van elke traan
beween ze dat ze niet vergaan

bemin de stemmen die ik ben
koester de rollen die ik ken
de hoop, de eenzaamheid, de grief
bemin mijn leven, het het lief

lees mijn fragmenten allemaal
wat was, wat is en komen zal
geen zinsverband en geen verhaal
lees mijn fragmenten allemaal

(Ruard Ganzevoort)

Het was een schitterende dag. Met tranen, van verdriet en vreugde.
Verdriet om alles wat mijn moeder (en vader) heeft moeten meemaken, verdriet om alle pijn. Vreugde omdat ze zo'n fijne manier heeft gevonden om de woordeloze emoties om te zetten in beeld en van daaruit om te zetten naar woorden, samen met  onder andere Jan Kiers. Vreugde omdat ze de stap heeft durven nemen om haar zo persoonlijke schilderijen te delen met anderen.

Hoogtepunten van de dag:
- de prachtige speech die mama hield. 1 verhaal uit de bijbel was haar opgevallen de laatste tijd. Het verhaal van de verlamde man, die door zijn vrienden naar Jezus werd gebracht om genezen te worden. Daar aangekomen moesten ze heel lang wachten. Toen hebben ze hem naar het dak gebracht, een gat gemaakt en hem zo voor Jezus laten zakken. En door het geloof van zijn vrienden heeft Jezus hem genezen. Dat sprak mama zeer aan.
En ze bedankte onder andere papa, die de laatste tijd zoveel had gedaan om de expositie te maken zoals hij nu is. En waardoor papa samen met mama alles weer opnieuw heeft "doorgemaakt" waardoor ze nu dichter bij elkaar staan dan ooit. Heerlijk om te horen. Tot tranen geroerd was ik erdoor.
- De speech van Jan Kiers waarin hij mijn moeder prijst en waarin hij ons samen een zeer toepasselijk lied liet zingen:
De Heer heeft mij gezien en onverwacht
ben ik opnieuw geboren en getogen
Hij heeft mijn licht ontstoken in de nacht
gaf mij een levend hart en nieuwe ogen
Zo komt Hij steeds met stille overmacht
en zo neemt Hij voor lief mijn onvermogen.
- het aansteken van de kaars als symbool voor de opening.
- samen met man, broers, schoonzus en vrienden van papa en mama langs alle schilderijen lopen en horen hoe het anderen raakt, terwijl het mezelf ook raakt. De meeste schilderijen had ik al gezien, of in het echt, of via het log, maar zo, hangend in het echt raakt het nog meer.
- het gesprek met Els, waarin we beiden onze bewondering voor papa en mama uitspraken. Voor papa, omdat hij er zoiets moois van heeft gemaakt, waardoor de schilderijen zeer goed tot hun recht komen. Voor mama, omdat ze ze wil delen met ons en de rest van de wereld. En omdat ze zo mooi en creatief haar gevoelens kan uiten.
- Dat er zoveel familie en vrienden zijn gekomen om dit te delen met mama.
- De emoties van mama (en papa)

Ach, eigenlijk was de hele opening een hoogtepunt
Als je de schilderijen zelf wil zien kan je kijken op:
http://ettjesfragmenten.blogspot.com
of kijk op Omi's log.

Mark-Jörg, Roan en Lenci vonden het ook fijn om erbij te zijn. Lenci uiteraard vanwege alle versnaperingen en Roan zei op de terugweg dat hij nog niet weg wilde bij Omi en Opi.

's Avonds probeerde ik aan Roan uit te leggen waarom Omi zoveel schilderijen had gemaakt. Omdat Omi  heel veel verdriet en boosheid heeft gehad en zich dan heel eenzaam voelde omdat er voor haar gevoel niemand was om haar te troosten. Waarop Roan vroeg: Omi drietig en eenzaam? Geen mens die haar troost? Zijn die dan boodschappen doen?
-------------------------------------------

Wat lief! Kreeg er vanmorgen tranen van in m'n ogen.
We kijken er naar uit om straks samen met jullie in Den Helder te zijn! Ga ik ze lekker verwennen. En niet vergeten om 'een tas' mee te nemen hé, voor Roan z'n schelpjes. Leuk dat ie dat nog weet van vorig jaar, dat papa die plastictas bij zich had voor de schelpjes. Dat geheugen van hem is ijzersterk!

Mama/omi () (link) - 21 Juli '06 - 22:36

Ik heb oma's schilderijen ook bekeken (d.m.v. het boekje dat mijn vader meekreeg) en het sprak mij ook aan. Ik vind de schilderijen erg mooi. Ook leuk dat Roan zo reageerde op jouw uitleg. Hij is toch wel een heel slim jongetje.

Frea - 22 Juli '06 - 12:33

Naam:			Persoonlijke info onthouden? Ja Nee
Email:
URL:
Reactie:			Emoticons
Laat zien dat je van vlees en bloed bent; vul even de vraag in en dan kan je reactie geplaatst worden Wat zijn de laatste twee letters van het alfabet?   ( Register your username / Log in )
Kattenbel:		Ja, stuur mij email als iemand anders reageert.
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.